BENİM GÖZÜMDEN MUSTAFA KEMAL ATATÜRK...

Tüm tarih kitaplarının, ünlü yazarların, araştırmacıların ve dünya çapında birçok düşünür ve yazarın kaleme aldığı TEK ADAMI, bir tarihi, hergün daha çok değeri anlaşılan, sevgisi ve özlemi artan, Türkiye Cumhuriyetine siyasal, ekonomik, kültürel, askeri, sanatsal ve sosyal olarak kazandırdıkları hergün yaşanan Atatürk’ü değil, kendi kalemimle benim Mustafa Kemal’imi anlatmak isterim sizlere…

Yaşam yolunda temelini kurmaya çalıştığım geleceğim, kariyerim ve hayat görüşüm için örnek almaya çalıştığım, en zor anlarımda yaşadıklarını düşündükçe güç kazandığım Mustafa Kemalimi.


Yolumu kesen taşlar, kayalar çıktıkça önüme, O’nu düşün diyorum kendi kendime. O bir idealdi. Kendi idealleri ile bir ideal oldu bize. Güçtü, kararlılıktı, iradeydi, yılmamak, cesur olmaktı. Büyük hedefler koymak, bu hedeflerin peşinden gitmekti. Asla vazgeçmemek, yılmamak, tek başına kalacağını bilse de, yere düşse de tekrar ayağa kalkabilmek, yere sağlam basarak yola devam etmekti. Her şeyi kaybetme riski olsa da vazgeçmemekti. 

Düşüncelerinden, kişiliğinden, özgürlüğünden, onurundan ve gururundan ödün vermemekti.

Sürü olmamak, hiçbir kişinin, sistemin, düşüncenin kölesi olmamaktı. Ve doğru olduğunu bildiği yolda tüm dünyaya meydan okuyabilmek, her gücü karşısına alabilmekti. İnançlar güçlendikçe kayaların kuma dönüşmesi, kişinin devleşmesi demekti. 

İlerlemenin başkalarını taklitten geçmemesi, kişinin sadece kendini aşabilmesi demekti. 

Ve hayal kurmak, kurduğu hayallere inanmak ve bunları gerçekleştirmek için savaşmaktı. 

Gerçek bir liderlik ve yöneticilik demekti.

Düşünmek, düşündüklerini yazıyla ve sözle en doğru ve en vurucu şekilde aktarabilmek ve uygulamaya sokabilmekti. 

Ve… Duygu demekti, sevgi demekti, dürüstlük demekti. Başkalarını düşünmek, onlar için savaş vermek demekti. 

Ve her şeyden önemlisi… İNSAN olmak demekti.

Ve ben tüm bunları düşündüğümde hayata daha farklı bakıyorum. Başımı kaldırıp geleceğe umutla bakıyorum. Gücüm artıyor. Hedeflerimi koyarken ürkeklik yapmıyorum. Başarısızlıklar yaşadığımda, hayat beni zorluklarla sınadığında yere sağlam basmaya çalışıyorum, yolumdan dönmüyorum. Hayal kurmaktan da kaçmıyorum. Bazen düşüncelerime karşı çıkanlar oluyor. Eğer gerçekten inancım varsa, sonuna kadar savunuyorum.

Yüreğimdeki sevgiyi büyütmeye çalışıyorum. Çevreme, çevremdekilere daha duyarlı olmaya çalışıyorum. Benim yaşam savaşımdaki zaferin çevremdekilerin de zaferi olmasını istiyorum. 

Ve hepsinden önemlisi, benim MUSTAFA KEMAL’im gibi, onurlu, gururlu, dürüst ve sevgi dolu bir İNSAN olmaya çalışıyorum...

AYDIN İZBUDAK...