" Eğer kurtarıldıysan, seni sevdiğimi hatırla!"

GünAydınlar...

Japonya’da olan bir depremde kurtarma ekibi genç bir kadının yaşadığı enkaza ulaşırlar.

Yıkıntıların arasında kadının cesedine ulaşırlar.

Kadının enkaz altındaki pozisyonu biraz ilginçtir sanki ellerinde bir şey tutarak iş yaparken dizlerinin üzerine çokmüş haldedir.

Bu esnada sanki ev üzerine yıkılmış gibidir.

Kurtarma ekibinin lideri yine de canlı olma ümidi ile kadına ulaşmaya çalışır, maalesef kadın çoktan ölmüştür.

Ekip oradan başka bir enkaza hareket etmek üzere iken bir sebepten dolayı ekip lideri açtığı delikten içeri doğru kadının cesedinin altına doğru bakar ve seslenir !

“bir çocuk!..bir çocuk var!” der.

Ekip uzun bir çalışmadan sonra çiçekli bir battaniye içinde ölü kadının cesedinin altında 3 aylık bir çocuk bulurlar.

Kadın son bir hamle ile çocuğunu kurtarmak için bedenini ona siper yapmıştır.

Ekip çocuğa ulaştığında hala bebek uyumaktadır.

Doktor çabucak gelir ve çocuğu muayene eder.

Battaniyeyi açtığında içinde bir cep telefonu bulur.

Ekranda yazılı bir mesaj vardır. mesajda şu yazıyordur!..

” Eğer kurtarıldıysan, seni sevdiğimi hatırla!”

Bir annenin çocuğuna olan sevgisini ölüm anında bile ona anlatma çabasının en güzel örneği...