Günlerdir ismini ilk defa duyduğum 11 kişinin hazin ölümünü takip ediyorum.
Hic tanışmamış,herhangi bir anı paylaşmamış olmama rağmen inanılmaz üzüntü duyuyorum...Ailelerini düşünüyorum Hepimizin ailesi var..
Anne ve babalarını düşünüyorum.
Dostlarını,arkadaşlarını düşünüyorum.Bir çok şeyi paylaştığım uzun süreli arkadaşlarım dostlarım var çünkü.Annesini hiç göremeyecek olan minik bebeği düşünüyorum Ve tüm bunları düşünürken karşılaştığım ahlaksızca yorumlar karşısında daha çok üzülüyor daha çok yıkılıyorum.. Tanrım,insanlığın binlerce yıllık toplumsal yaşamında ulaştığı insani değerlerin büyük bir erozyona uğradığını görmek ne elem verici, ne acı...
Türkiye'nin insanlığını kaybetmiş olduğunu görmek ne acı. Herşeye rağmen insanlığın kalbinde küçük bir sevgi kırıntısı saklıyor olduğunu görememek ne acı...
Oysa ki nefes sayısı belli ,sadece hepimizin senaryosu değişik.
Allah"tan gelene, yapılacak bir şey kalmıyor...
Pırıl pırıl hayat dolu ve başarılı gencecik tüm canların yolu ışık olsun..
ALLAH RAHMET EYLESİN...
YORUMLAR