Alexa

Şili'de Santa temuco isimli küçük bir kasabada büyük bir yangın meydana gelir. Ahşap kaplamalı şirin evin her yanından alevler yükselir gökyüzüne. Ev halkı zor da olsa kendilerini dışarıya atmayı başarır. İtfaiye sirenleri kasabayı inletir adeta. Olayın dehşetinden irkilen kasabalı küçük evin etrafına doluşur.

Ev halkı teker teker sağlık kontrollerinden geçerken, içeride birilerinin kalıp kalmadığı soruşturulur. Gerçi kalsa da yapılabilecek bir şey kalmamıştır artık. Zira alevler küçük evi tamamen sarmış, gökyüzüne yükseliyordu adeta.


Bir an şaşkınlığını üzerinden atan ev sahibi "Alexaa" diyerek feryadı bastı. "Alexa'm, kızım içerde kaldı!" diyerek dövünmeye başladı bir anda...

Alexa sadece evin köpeği değil, ev sahibinin onbeş yıllık arkadaşı, can dostuydu aynı zamanda. Yeni doğurduğu üç tane minik yavrusunu çatı katında beslerken o telaşla unutulup yavrularıyla birlikte feci bir ölüme terkedilmişti adeta.

Tamamen ahşap olan çatı katı, yangının en dehşetli yaşandığı ve kimsenin kurtuluş şansı vermediği yerdir aynı zamanda. Ev sahibinin acı feryadı bütün mahalleyi yasa boğdu bir anda.

Alexa, herkesin çok sevdiği ve böylesi acı bir ölümü konduramadığı sevimli bir köpekti. Yaşlı - genç herkesin mutlaka tatlı bir anısı vardı Alexa'yla. O anda yüreklere su serpen bir ses yükseldi kalabalıktan;

"Az önce ağzında bir şeyle evden çıktı, ama sonra koşarak tekrar girdi içeri."

İtfaiye görevlisi canhıraş koşturmanın arasında bir ara göz ucuyla görmüştü Alexa'yı. Telaşla etrafa bakınan mahalleli çok geçmeden iki tane minik yavruyu itfaiye aracının basamağında farketti. Yavrular sağlıklı görünüyordu. Yara almadan atlatmışlardı bu felaketi. Ama Alexa ve üçüncü yavru yoktu ortalıkta.

Son direkleride yanıp kül olan çatı katı, büyük bir gürültüyle yığıldı yere. Aynı zamanda son umutların da yıkıldığı andı bu an.

Ama bir anda büyük bir mucize gerçekleşti sanki. Kızıl alevleri kuşatan kapkara duman bulutları, o anda ortadan yarılırcasına aralandı. Dumanların arasında kaybolan siyah rengin yanında sarı benekler belirdi birden. Silüet halinde bir şeydi sanki hayal meyal seçilen. Dermanı tükenmiş ayaklarını adeta sürüyerek son bir kaç adımını da attıktan sonra olduğu yere yığıldı kaldı Alexa. O anda mahalleli sevinçle fırladı yerinden. Son yavrusunu da az bir yarayla kurtarmıştı ama kendisi ağır yanıklar almıştı. Ana şefkati o kadar ağır basmıştıki, kendi ölümünü göze almış ama yavrularını terketmemişti ölüme.

Tam üç aylık yoğun bir tedavi sürecinden sonra sağlığına kavuştu Alexa. Şu anda yeniden yavrularının başında, onlara kol kanat gererken, hayvan haliyle insanlık tarihine de unutulmayacak bir not düştü.

Gerçek anaların ayaklarının altını öperiz, ama diğerlerine de ibret olması ümidiyle paylaşmak istedim sizlerle...