Kılıçdaroğlu değişince bunlar da değişecek mi?

CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi açıkladı.
Nüfusun yüzde 37,6'sı, yani 32 milyon 150 bin kişi yoksulluk sınırının altında yaşıyor.
Nüfusun yüzde 98'i, yani 83 milyon 750 bin kişi açlık ve yoksulluk sınırının altında yaşıyor.
Türkiye'de nüfusun yüzde 60,4 dolayında kesimi, yani 51 milyon 600 bin kişi açlık sınırının altında yaşıyor.
Çocuklar protein alamıyor. Türkiye Çocuk Araştırması 2022 Raporu’na göre, peynir ve yoğurt gibi süt ürünlerini her gün tüketemediği belirtilen çocukların oranı yüzde 42,2, ekmek veya makarna gibi tahıl içeren yiyecekleri her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 62,4, meyveyi her gün tüketmediği belirtilen çocukların oranı yüzde 49,5, sebzeyi her gün tüketmediği belirtilen çocukların oranı yüzde 67; et, tavuk veya balığı her gün tüketmediği belirtilen çocukların oranı yüzde 87,3.
Ülkemizde sosyal koruma kapsamında emekli/yaşlı, dul/yetim ve engelli/malul maaşı alan kişi sayısı, 2020 yılında 14 milyon 288 bin iken yüzde 2,4 artarak 2021 yılında 14 milyon 624 bin kişiye yükseldi (TUİK, Sosyal Koruma İstatistikleri, 2021) İstanbul Politik Araştırmalar Enstitüsü’nün Mayıs 2021 tarihli Türkiye’de İşgücünde Yaşlılar ve Güvencesizlik adlı raporuna göre; yaşlı nüfusun istihdama katılım oranı ise yüzde 12’dir. 2022 yılında, çalışmak zorunda olan 65 yaş üstü 99 işçi yaşamını yitirdi.
Değişim, değişim diyerek sürekli Kılıçdaroğlu’nu işaret edenlere soruyorum.
Kılıçdaroğlu gittiği zaman çocuklar, yaşlılar açlıktan, yoksulluktan kurtulacak mı?
Kılıçdaroğlu gittiği zaman kadınlar şiddet görmeyecek, öldürülmeyecek mi?
Kılıçdaroğlu gittiği zaman yolsuzluk bitecek mi?
Kılıçdaroğlu gittiği zaman voleybol kız takımının şampiyon olmasını bile sindiremeyen kadın düşmanları, dinbazlar susacak mı?
Kılıçdaroğlu gittiği zaman eğitim sistemi düzelecek mi?
Kılıçdaroğlu gider de İmamoğlu gelirse seçimi kazanmak garanti mi?
Ölçülmemiş, genel seçim yarışına girmemiş bir ismin kazanacağından nasıl bu kadar eminsiniz?
Diyeceksiniz ki İstanbul’da Tayyip Erdoğan’ı yendi…
Kılıçdaroğlu olmasaydı, onun kurduğu ittifak sistemi hayat bulmasaydı, en önemlisi KılıçdaroğluBeylikdüzü’nde bir dönem daha kalmakta ısrar eden, kendisi ve çevresinin seçimi kazanamayacağını düşünen Kılıçdaroğlu aday olabilecek miydi?
Türkiye’nin bütün sorunlarının yükünü Kılıçdaroğlu’na yüklemek adil midir?
Onu eleştirmenin bir maliyeti yok değil mi? Kendisi de diyor, “Beni herkes eleştirebilir” diye. Taş olsa çatlardı…
O zoom toplantısını etik bulabilirsiniz. Ama şunu sormak gerekmiyor mu?
Değişimi yapacak kişilerle yaptığınız toplantıda o kişiler eğer Kılıçdaroğlu kazansaydı, “Sayın Cumhurbaşkanım” diyerek övgüler düzecek, en önemli makamlarda oturacaktı.
Kaybedenin dostu olmaz…
Kılıçdaroğlu’nun da yok… CHP’de yalnızlaştıkça köşeye sıkıştırılıyor. CHP tarihinde bu kavgalara çok rastlarsınız. Ecevit’in başa geçiş süreci uzun sürmüş ve değişimin altını doldurmuştu. Ortaya bir program koymuş, kadrolarını yenilemişti.
Peki şimdi değişim isteyenler ne yapıyor?
Sadece değişim istiyor.
Prof. Dr. Ersin Kalaycıoğlu’nun tespiti önemli. Statükodan yana oy kullanan seçmene neden sürekli değişim sunuyorsunuz?
Son zamanlarda yapılan tartışmaların tek yararı AKP’yedir.
Muhalefet kavga ettikçe, AKP’nin insanları dibe çökerten zamları, laikliği tartışmaya açan tartışmaları görülmeyecektir.
Kendinize gelin, kavganızın sizi bitirmesi umrumda bile değil ama Türkiye’yi bitirmesine izin vermeyin. Sorumlu davranın… Tartışmayın demiyorum, değişmeyin demiyorum, ama bunu usulünce yapın…
Mustafa ÖZBEY