Siyasetin esaretinden çok sıkıldık

14 Mayıs’a büyük umutlarla girdik. 21 yıllık iktidar değişecek, daha
özgürlükçü, daha demokrat ve eşitlikçi bir zihniyet başa geçecekti.
Olmadı…
Nedenleri hâlâ tartışılıyor. Tartışma zemini o kadar vasat ve
antidemokratik ki 14 Mayıs öncesinde kurduğumuz hayalin de boş
olduğunu hissettiriyor.
Haber bültenlerinin karşısında ataklar geçirdiğimiz, bizim gibi
düşünenlere ‘helal olsun’, düşünmeyenlere ‘hain’ dediğimiz,
ekranlara hapsolduğumuz hayatımızdan çıkmamız gerekmiyor mu
artık?
Yetmedi mi?
Çocuklarımızdan, anamızdan, babamızdan, kedimizden,
köpeğimizden, en çok da kendimizden, hayattan çaldıklarımızı geri
verme vakti gelmedi mi?
En son ne zaman bir deniz kenarına gidip, yosun ve iyot kokusunu
içinize çektiniz?
En son ne zaman bir roman okudunuz?
En son ne zaman kendinizi şımartmak için bir hediye aldınız?
En son ne zaman aynaya bakıp, “aslında hiç de fena değilim”
duygusuna kapıldınız?
En son ne zaman “hayır” dediniz?
En son ne zaman “Allah bana da bir hayat lütfetti, neden bunu
başkaları için harcıyorum, Allah zaten onlara da verdi aynısını”
diyerek nüfus cüzdanınıza, kimliğinize sahip çıktınız?
En son ne zaman gözünüzden yaşlar gelinceye kadar bir film izlediniz?

En son ne zaman paylaştınız? Ekmeğinizi, yemeğinizi, paranızı,
vaktinizi, derdinizi, sevincinizi…
Kaç dostunuzu ihmal ettiniz?
Geçim derdini düşünmediğiniz tek bir gün oldu mu?
En son ne zaman sevdiğiniz birine çiçek aldınız?
En son ne zaman ayağınızı toprağa bastınız?
En son ne zaman Adalar’a gittiniz?
En son ne zaman piknik yaptınız?
Soru çok…
Doğru nefes almayı bilmeyen bir tür insanoğlu…
Nereden mi biliyorum, kursları var, tıklım tıklım…
İşe buradan başlamak lazım, doğru nefes almayı öğrenmek…
Vücudunu dinlemek…
Kalbini dinlemek…
Aklına ve yüreğine güvenmek…
En önemlisi korkuları kenara koymak…
Ve siyasetin esaretinden kurtulup, yaşamak…
Vasata prim vermeden…
Daha önce de söylemiştim…
Sen değişirsen, değişecek dünya…

Mustafa ÖZBEY