Suç, Gizem ve Aksiyon Dolu

"39 Basamak”, John Buchan'ın aynı adlı romanından, tiyatroya uyarlanan bir oyun. İlk versiyonu

Simon Corble ve Nobby Dimon tarafından yazılmış. Sonrasında, 2005 yılında İngiliz oyun yazarı ve

yönetmen Patrick Barlow tarafından yeniden kaleme alınır. Oyunun ikinci versiyonu 1935 yılında

çekilen, Alfred Hitchcock'un yönetmenliğini yaptığı, “39 Basamak” filminden esas alınarak, mizah

biraz daha ön plana çıkartılmıştır. Sergilendiği her ülkede seyircinin yoğun ilgisiyle karşılaşan 39

Basamak oyunu, 9 sene boyunca aralıksız sahnelenerek West End'in en uzun soluklu yapımlarından

biri olmuştur. Türkiye'de de birçok kez sahnelenen oyun 2016 yılında yönetmen koltuğunda Mehmet

Birkiye’nin oturduğu, oyuncu kadrosunda ise Engin Hepileri, Demet Evgar, Bülent Şakrak ve Okan

yalabık’ın yer aldığı ekiple sahnede yerini aldı. 2019 -2020 tiyatro sezonunda da seyircisi ile buluşarak

perdesini açtı bile.



Sahne üzerindeki dekor ve aksesuarların kullanımı oyunun komedisine komedi katmış. Seyirciyi salt

güldürmeye odaklanan oyun, gerilim ve macera dolu bir casusluk serüveni. Oyun, seyircinin karşısına

dört kişilik oyuncu kadrosuyla çıkıyor. Başkahramanımız Richard Hannay, başka bir başkahramanımız

Annabella Schmidt, Pamela, Margaret, diğer iki oyuncu ise geriye kalan tüm rolleri üstleniyor. Bu

rollerin kadın, erkek, yaşlı ve yeri geldiğinde cansız nesneler olduğunu da vurgulamak isterim.



Londra’dan İskoçya’ya uzanan çılgın ve hareketli bir casusluk konusunu odağına alan 39 Basamak

oyununda, Engin Hepileri’nin can verdiği Richard Hannay karakterinin sıkıcı hayatının nasıl

hareketlendiğine ve sonra yeniden nasıl rutine döndüğüne şahit oluyoruz. Oyun boyunca

kahramanımızla birlikte koşturuyor, dere tepe aşıyor, sonunda 39 Basamak’ın ne olduğunu

öğreniyoruz. Özellikle, Bülent Şakrak ve Okan Yalabık'ın performansları, tek kelime ile ŞAHANE...!

Oyuncular, yeri geldi bir nesne oldu, yeri geldiğinde tek bir anda birçok karaktere büründüler.

Seyredilmesi gereken oyunlar listenize yeni bir oyun daha eklemeye hazırlanın.

Yazımı bitirmeden önce küçük bir noktaya da dikkat çekmek istiyorum. Tiyatroda tabi ki her yorum

her eleştiri seyirciye ait ve seyircinin takdiridir. Ama bu kesinlikle emeğe karşı saygısızlık içeren bir

davranış olmamalıdır. Oyunun ilk yarısında arka sıramdaki koltukların hepsi ama hepsi boştu. İkinci

yarıda koltukların sahipleri geldi. Yaşları benden oldukça büyük olan teyzelerimiz ve amcalarımız

ikinci perdede yerlerini aldı. Olabilir... Geç kalınabilir! İkinci yarıda oyuna girilebilir. Ne de olsa

İstanbul’da yaşıyoruz diyerek, hiç de inanmadığım bir bahane sunuyorum. Velhasıl ikinci perde başlar

başlamaz, söylenmeye başlamaları mı desem? 5 dakikalık zaman içerisinde sürekli konuşmalarını mı

vurgulasam? yoksa saygısızlıkla oyunu terk etmelerinden mi dem vursam? bilemedim. Bu sanata ve

sanatçıya, verilen emeğe saygısızlıktır. Şu davranışı gençler yapsa, hemen kınanır. En iyisi bu tarz

amca ve teyzelerimize gençleri örnek almalarını tavsiye edelim.

Oyunda emeği geçen herkesin emeğine, yüreğine sağlık. Alkışları bol olsun. Sevgilerle…

Merve ÖZGÜNEŞ

OYUNCU